Przejdź do zawartości

Koniec wieczności

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koniec wieczności
The End of Eternity
Autor

Isaac Asimov

Tematyka

podróże w czasie

Typ utworu

science fiction

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Data wydania

1955

Wydawca

Doubleday

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1969

Wydawca

Iskry

Przekład

Adam Kaska

Koniec wieczności (tyt. oryg. The End of Eternity) – powieść fantastycznonaukowa Isaaca Asimova, wydana przez Doubleday w 1955 r., polskie tłumaczenie ukazało się nakładem wydawnictwa Iskry w serii Fantastyka-Przygoda w 1969 r.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Wieczność

[edytuj | edytuj kod]

Książka opowiada o Wieczności – organizacji oraz miejscu istniejącym poza czasem. Zadaniem członków Wieczności, zwanych wiecznościowcami, jest dokonywanie drobnych zmian w historii ludzkości w celu zmiany rzeczywistości na lepsze. Idea przyświecająca Wieczności to osiągnięcie większej sumy szczęścia wszystkich ludzi. Najważniejsi członkowie w hierarchii Wieczności, zwani kalkulatorami, obliczają minimum niezbędnych zmian, czyli czynności, które muszą zostać wykonane w określonym momencie czasu wraz z ich konsekwencjami. Te zmiany są wprowadzane przez ludzi zwanych technikami, którzy osobiście podróżują w czasie. W wieczności pracują również obserwatorzy, którzy podróżują w czasie wyłącznie w celu dostarczenia niezbędnych informacji kalkulatorom.

Wiecznościowcy odkryli, że wprowadzane zmiany obejmują zazwyczaj kilkadziesiąt lat, a po tym czasie rzeczywistość wraca do podobnego stanu. W ten sposób zmiana losów konkretnego człowieka może mieć wpływ na losy jego epoki, ale nie zmieni wydarzeń mających miejsce za kilka tysięcy lat.

Technik Harlan

[edytuj | edytuj kod]

Książka rozpoczyna się w momencie, gdy obserwator Andrew Harlan spotyka się z wpływowym kalkulatorem Twissellem, który proponuje mu awans na stanowisko technika w zamian za przeszkolenie nowego wiecznościowca Coopera. Zadaniem Harlana jest wprowadzenie Coopera w epokę prymitywu, czyli okresu historycznego przed podróżami w czasie, które rozpoczęły się w 27. stuleciu. Jednocześnie w Wieczności pojawia się kobieta Noÿs Lambent, w której zakochuje się Harlan. Technik odkrywa, że Cooper ma zostać wysłany wstecz do czasów prymitywu, gdyż jest on odkrywcą praw umożliwiających podróżowanie w czasie, choć sam o tym nie wie. Harlan uświadamia sobie, że jeżeli odesłanie Coopera w przeszłość się nie powiedzie, to cała Wieczność przestanie istnieć, gdyż nigdy nie zostanie wynaleziona.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]